Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Πήρε φωτιά η Φάρμα!!


Στοίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν
Χίλια τραγούδια κόκκινα στο τέλμα μου σαπίζουν

Αδιόριστος καθηγητής ο έρωτας παλεύει
Μα του τη πέφτουνε τα ΜΑΤ και φτάνει αιμόφερτος στο ΚΑΤ που δεν εφημερεύει

Να δεις που πάλι σύντροφοι θα 'μαστε στους αγώνες
Η ταξική προέλευση κρατάει για αιώνες
Αυτή και αν είναι έρωτας
Αυτή και αν είναι κάρμα

Ξυπνάτε ζώα μου αργά πήρε φωτιά η φάρμα!!!
___________________________________________________

Το απόγευμα μου ήρθε ένα mail από μια φίλη, ότι οι bloggers πρότειναν να κλείσουμε όλοι τις τηλεοράσεις μας τη Δευτέρα 11/2. Το ίδιο απόγευμα έβαλα να ακούσω και ένα παλιό cd όσο θα διάβαζα, όπου και πέτυχα το παραπάνω τραγούδι.
Θυμήθηκα, τότε, ότι το καλοκαίρι του 2007, με την παρότρυνση, πάλι, από bloggers, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη σιωπηρή διαδήλωση για τις πυρκαγιές.
Θυμήθηκα ότι μου είχε κάνει εντύπωση ο πλουραλισμός και η ποικιλία των διαμαρτυρομένων πολιτών. Είχα αισθανθεί ότι είχε συγκεντρωθεί όλη η κοινωνία, ότι όλα της τα μέλη αντιπροσωπεύονταν. Δεν ήταν φοιτητική διαδήλωση, δεν ήταν κομματική διαδήλωση, δεν ήταν διαδήλωση μερίδας πολιτών. Ήταν όλοι οι πολίτες μαζί! Και ήταν μαζί, γιατί οι προσκλήσεις για τη διαδήλωση είχαν γίνει από ανεξάρτητους πολίτες, από ανθρώπους που δεν συμμετείχαν σε κάποια οργάνωση (ή τουλάχιστον δεν προσκάλεσαν ως μέλη κάποιας οργάνωσης).

Αρχίζοντας να πιστεύω ότι τα blogs δεν είναι μόνο ένας τρόπος έκφρασης γνώμης και σκέψης, αλλά και ένας τρόπος κοινωνικής ευαισθητοποίησης και αφύπνισης, δημιούργησα το παρών blog.

Ας ξυπνήσουμε επιτέλους...
Έχει πάρει φωτιά η φάρμα μας!!!






Δεν υπάρχουν σχόλια: