Μια καλημέρα είναι αυτή!Πές τη και ας...

"Καλημέρα..", σου λέει ξανά ο νέος σου εαυτός.

Κι εσύ κάθεσαι και τον κοιτάς νομίζοντας πως κάτι έχει αλλάξει στη ζωή σου. Όμως κατά βάθος το ξέρεις πως είσαι ο ίδιος, πάντα ο ίδιος, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Το έχεις προσπαθήσει και στο παρελθόν, όμως δε μπορείς, δε μπορείς να σβήσεις τις αναμνήσεις, δε μπορείς να απαρνηθείς τις ρίζες σου, δε μπορείς πλέον να αλλάξεις την ιστορία της ζωής σου.

Μπορείς όμως να καθορίσεις το τέλος της, το τέλος της ιστορίας αυτής είναι στα δικά σου χέρια. Πότε όμως θα το καταλάβεις? Πότε θα καταλάβεις τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου? Τη δύναμη που κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του. Τη δύναμη που τον ωθεί να ζει, να προσπαθεί, να ελπίζει πως κάτι θα αλλάξει.

Είναι δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο να αλλάξεις τον εαυτό σου. Και λέω "εαυτό", αυτά που σε έχουν διαμορφώσει, που σε έχουν κάνει όπως είσαι τώρα που κοιτάς μέσα στον καθρέφτη. Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δει πίσω από το είδαλμά τους, πίσω από αυτό που δείχνει ο καθρέφτης. Το ξέρω είναι λίγοι αυτοί, είτε τους αποκαλούν φιλοσόφους, είτε ηγέτες, είτε πρωτοπόρους. Δεν έχει σημασία πώς τους αποκαλούν, έχουν ένα κοινό όλοι τους, έχουν ξεπεράσει τα δικά τους όρια, αυτά που οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται καν να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν, δεν κάνουν ούτε καν την προσπάθεια.

Και τώρα που κοιτάς μέσα στον καθρέφτη, βλέπεις ότι κι εσύ δεν έχεις προσπαθήσει ποτέ πραγματικά στη ζωή σου να κάνεις αυτή την αλλαγή, αυτή τη μετατροπή, να υπερβείς τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι όμως σου είναι τόσο εύκολο να κρίνεις και να κατακρίνεις όσους δε το έχουν κάνει. Τώρα ξέρεις ότι η στάση σου αυτή οφείλεται στο ότι δεν θες να δεις κατάματα τον εαυτό σου. Κοίτα τον τώρα λοιπόν. Ποτέ δεν είναι αργά. Κοίτα πίσω, γύρισε πίσω, σχολίασε και ανακάλεσε στη μνήμη σου στιγμές και γεγονότα. Μη σκεφτείς τι θα είχε γίνει ή τι δε θα είχε γίνει, απλά συνειδητοποίησε και σκέψου το παρελθόν, με όσες λεπτομέρειες μπορείς. Όχι δεν υπάρχουν άνθρωποι με αδύναμη μνήμη, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εγκαταλείψουν το παρελθόν και μετά από χρόνια προσποίησης πιστεύουν πια και οι ίδιοι ότι δεν θυμούνται.

Βλέποντας λοιπόν μέσα στο καθρέφτη, σκέφτεσαι.. Θα καταφέρω να δω πίσω από αυτόν?

Και καθώς οι πρώτες ακτίνες του ήλιου μπαίνουν από το παράθυρο, σου φαίνεται σαν ο αντικατροπτισμός σου να θολώνει, εξαφανίζοντας τις λεπτές γραμμές του προσώπου σου από το τζάμι, αυτό είναι η αρχή, αυτό είναι μόνο η αρχή, και με ένα χαμόγελο λες δυνατά

"Καλημέρα!"