Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Λήθη...

Λήθη... Μια λέξη, μια έννοια, μια ιδιότητα του ανθρώπου που τον συνοδεύει πάντα όπως φαίνεται στο ταξίδι της ζωής του.
Λήθη.. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη, "Λήθη, η έλλειψη μνήμης, το να ξεχνά κανείς (κάποιον/κάτι), Συνώνυμα: λησμοσύνη, λησμονιά, Αντίθετα: μνήμη, θύμηση".

Τυχαίνει αυτές τις ημέρες να έχω βρει από το www.greek-movies.gr την εκπομπή "Νέοι Φάκελοι" του Παπαχελά και κάθομαι και τους βλέπω τα βράδια. Σήμερα το βράδυ, είδα την εκπομπή που είχε κάνει για τις πυρκαγιές του καλοκαιριου (είναι η Εκπομπή με Αριθμό 04).

Ξέρω ότι δε ταιριάζει στο κλίμα των ημερών, μάλλον θα έλεγα ότι βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις όμορφες χιονισμένες και λευκές ημέρες που ζούμε, αλλά εμένα μου μαύρισε πάλι η καρδιά, βλέποντας τις εικόνες του καλοκαιριού.

Κι όμως οι άνθρωποι ξεχνάμε τόσο εύκολα. Είναι αναμενόμενο η ζωή μας να συνεχίζει να κυλάει. Θα ήταν υπερβολικό να περιμέναμε ότι κάθε ημέρα θα συλλογιζόμαστε και θα προβληματιζόμαστε, είτε για τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, είτε για τους σεισμόπληκτους, είτε για οποιοδήποτε από τα δραματικά γεγονότα που συμβαίνουν στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτό που αναρωτιέμαι είναι γιατί; Γιατί οι άνθρωποι ξεχνάμε; Γιατί ξέχασα κι εγώ;
Γιατί το ξέρω... ξέχασα... αν δεν έβλεπα την εκπομπή σήμερα, ξέρω δε θα το σκεφτόμουνα, δε θα αναρωτιόμουνα τι έχουν γίνει εκείνες οι περιοχές, οι άνθρωποι, τα σπίτια τους, τα ζώα, η φύση όλη. Τι έχει απογίνει; Και πολύ περισσότερο αναρωτιέμαι γιατί τα ξέχασα...

Το καλοκαίρι είδα από το παράθυρο του δωματίου μου τον καπνό. Θυμάμαι τώρα ότι διάβαζα. Κι όταν άκουσα τι είχε γίνει και κατάλαβα από που ήταν ο καπνός έβαλα τα κλάματα. Τώρα θυμάμαι, είχα κατέβει σε όλες τις διαδηλώσεις που είχαν γίνει για τις πυρκαγιές. Θυμάμαι, είχα εκτυπώσει και φωτογραφίες με στοίχους από το τραγούδι "Earth Song" του Michael Jackson:

What about sunrise ?
What about rain ?
What about all the things that you said we were to gain ?
What about killing fields ?
Is there a time ?
What about all the things that you said was yours and mine ?
Did you ever stop to notice
All the blood we've shared before ?
Did you ever stop to notice
This crying Earth is weeping shores?

What have we done to the world ?
Look what we've done.
What about all the peace that you pledge your only son ?
What about flowering fields ?
Is there a time ?
What about all the dreams that you said was yours and mine ?
Did you ever stop to notice
All the children dead from war ?
Did you ever stop to notice
The crying Earth the weeping shores ?

I used to dream,
I used to glance beyond the stars
Now I don't know where we are,
Although I know we've drifted far

What about yesterday ?(What about us)
What about the seas ? (What about us)
The heavens are falling down (What about us)
I can't even breathe (What about us)
What about everthing ? (What about us)
I have given you (What about us)
What about nature's worth ? (oooooh)
It's our planet's womb

NO! NO! NO! NO!

What about animals ? (What about it)
We've turned kingdoms to dust (What about us)
What about elephants ? (What about us)
Have we lost their trust (What about us)
What about crying whales ? (What about us)
We're ravaging the seas (What about us)
What about forest trails ? (oooooh)
Burnt despite our pleas

NO! NO! NO! NO!

What about the holy land ? (What about it)
Torn apart by creed (What about us)
What about the common man ? (What about us)
Can't we set him free ? (What about us)
What about children dying ? (What about us)
Can't you hear them cry ? (What about us)
Where did we go wrong ? (oooooh)
Someone tell me why

NO! NO! NO! NO!

What about baby boy ? (What about it)
What about the days ? (What about us)
What about all their joy ? (What about us)
What about the men ? (What about us)
What about the crying man ? (What about us)
What about Abraham ? (What was us)
What about death again ? (oooooh)
Do we give a damn

Κι όμως, σχεδόν 6 μήνες μετά και τα έχω λησμονήσει όλα αυτά.

Κάθομαι κοιτάω έξω από το παράθυρο και νιώθω ξανά τα δάκρυα..

Μόνο που αυτή τη φορά, δε ξέρω το γιατί..

Γιατί βγήκα από τη λήθη μου, και θυμήθηκα το καλοκαίρι;

Ή γιατί διαπιστώνω την ύπαρξη της λήθης στο μυαλό μου;

3 σχόλια:

Roadartist είπε...

πολυ σωστα τα σκεφτεσαι..
και υπεροχο το τραγουδι!

7Demons είπε...

Tzo,
Ξεχνάμε διότι δεν αντέχουμε.
Οι άνθρωποι είναι αδύναμοι,η καθημερινότητα πολύ απαιτητική,οι μάχες που ο καθένας πρέπει να δώσει στο παρόν μεγάλες,η ανάγκες για ησυχία,ηρεμία και ευδαιμονία μεγάλες και τα ατομικά περιθώρια πάντα πεπερασμένα.
Είναι δύσκολο λοιπόν να μην επέλθει η Λησμονιά.
Ένας μηχανισμός άμυνας είναι κι αυτή και μάλιστα πολύ αποτελεσματική.
Φροντίζουμε συνειδητά ή ανεπίγνωστα να ξεχνάμε ότι δεν μας αρέσει,ότι μας πληγώνει,ότι μας φοβίζει ότι τελικά δεν το αντέχουμε...

Την Καλημέρα μας.
:-)

Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) είπε...

Λυπάμαι, αλλά ξεχνάμε γιατί είμαστε παλιολαός.

Κι επειδή ξεχνάμε τόσο εύκολα, μάς πατάνε κάτω όλοι, ξεκινώντας από τους ηγέτες μας.

Τρέμω όταν σκέφτομαι τί θα γίνει πάλι φέτος το καλοκαίρι...